Ανάμεσα στους ειδικούς του χώρου του κρασιού ακούγεται συχνά ότι προκειμένου να εκτιμήσει κάποιος ένα καλό κρασί θα πρέπει να έχει δοκιμάσει πολλά κακά κρασιά. Αν θέλουμε να το πάμε ένα βήμα παραπέρα, κάποιος που ασχολείται με το κρασί θα πρέπει να είναι σε θέση να εντοπίσει τη διαφορά μεταξύ ενός κακού κρασιού και ενός ελαττωματικού.
 
Το κρασί είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Είναι ένα ευπαθές προϊόν και όπως όλα μπορεί να αλλοιωθεί. Τα όπλα μας λοιπόν για να αναγνωρίσουμε ένα προβληματικό κρασί είναι τα μάτια και η μύτη μας, ελπίζοντας ότι δεν θα φτάσει στο στόμα μας.
 
Υπάρχουν 4 αρκετά κοινά προβλήματα στα κρασιά που είναι αρκετά εύκολο να εντοπιστούν.
 
Πρόβλημα φελλού (φελλωμένο κρασί)
 
Με διαφορά το πιο σύνηθες από όλα τα ελαττώματα των εμφιαλωμένων κρασιών. Πρόκειται για ένα που εμφανίζεται στον φελλό και μυρίζει άσχημα επηρεάζοντας τόσο τα αρώματα όσο και τη γεύση του κρασιού. Η αιτία εμφάνισης αυτού του μύκητα είναι η παρουσία μιας χημικής ένωσης που ονομάζεται 2, 4, 6- τριχλωροανισόλη ή αλλιώς TCA. Σύμφωνα με πρόσφατες μετρήσεις, περίπου 5% των κλεισμένων με φελλό κρασιών υπάρχει περίπτωση να εμφανίζουν το πρόβλημα αυτό.
 
Πως εντοπίζεται
 
Ένα κρασί με πρόβλημα στον φελλό έχει έντονο και ξεχωριστό άρωμα που συχνά περιγράφεται σαν βρεγμένος σκύλος, μουχλιασμένο χαρτί ή παλιές κάλτσες.
 
Ευκολία εντοπισμού: 4/5
 
Οξείδωση
 
Το οξυγόνο είναι σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη και ωρίμανση κάποιων ιδιαίτερων κρασιών όπως το Port. Για όλα τα υπόλοιπα όμως είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν. Η οξείδωση από ελαττωματικό φελλό ή από λανθασμένη οινοποίηση μπορεί να καταστρέψει ένα κρασί.
 
Πως εντοπίζεται
 
Η οξείδωση επηρεάζει το χρώμα του κρασιού. Το κόκκινο κρασί δείχνει καστανό, ενώ τα λευκά κρασιά γίνονται σκούρο κίτρινο προς κεχριμπαρένιο. Καθιστά επίσης τις γεύσεις φρούτων στο κρασί ξεθυμασμένες και ωχρές. Στη μύτη συνήθως διακρίνεται από το άρωμα μήλου που έχει κοπεί εδώ και πολλή ώρα.
 
Ευκολία αναγνώρισης: 4/5
 
Καμένο κρασί
 
Ο χειρότερος εχθρός του κρασιού είναι το οξυγόνο και αμέσως μετά ακολουθούν το φως και η θερμοκρασία. Οι δύο αυτοί παράγοντες είναι υπεύθυνοι για το κάψιμο του κρασιού. Η αιτία είναι συνήθως η κακή αποθήκευση και συντήρηση. Το αποτέλεσμα είναι η αρωματική αλλοίωση και η καταστροφή των γευστικών του χαρακτηριστικών.
 
Πως εντοπίζεται
 
Συνήθως φιάλες καμένου κρασιού εμφανίζουν σημάδια διαστολής, με τον φελλό να προεξέχει ή ενδείξεις διαρροής του κρασιού. Αρωματικά αναγνωρίζονται από αρώματα ψημένων ή γλασαρισμένων φρούτων.
 
Ευκολία αναγνώρισης: 3/5
 
 
Επαναζύμωση στη φιάλη
 
Ένα από τα βασικά στάδια της διαδικασίας οινοποίησης είναι η ζύμωση. Είναι εκείνο το σημαντικό σημείο που ο χυμός των σταφυλιών μετατρέπεται σε κρασί. Ενώ η ζύμωση είναι ίσως ότι καλύτερο συμβαίνει στο κρασί, η επαναζύμωση, εκτός ειδικών περιπτώσεων, δεν είναι.
 
Με την πάροδο του χρόνου, ζύμες που έχουν παραμείνει στη φιάλη εσκεμμένα ή λόγω ελλιπούς φιλτραρίσματος, μπορεί να επανενεργοποιηθούν και να προκαλέσουν μια δεύτερη ζύμωση καταναλώνοντας υπολειμματικά σάκχαρα. Βέβαια αυτό στην περίπτωση της παραδοσιακής μεθόδου της Σαμπάνιας είναι κάτι αναμενόμενο και θεμιτό. Στη γενικότερη όμως περίπτωση δεν είναι και θεωρείται ελάττωμα του κρασιού.
 
 
Πως εντοπίζεται
 
Συνήθως κρασιά αυτού του τύπου είναι πολύ θολά, εμφανίζουν ελαφρύ αφρισμό και μυρίζουν άσχημα . Προσοχή όμως γιατί πολλά κρασιά εσκεμμένα δεν φιλτράρονται και οι ζυμομύκητες παραμένουν μέσα στη φιάλη προκειμένου να ενδυναμώσουν και να συμπυκνώσουν τα χαρακτηριστικά του κρασιού. Αφήνοντας τα σε κατακόρυφη θέση το ίζημα κάθεται στον πάτο της φιάλης και με προσεκτικό σερβίρισμα αποφεύγουμε να φτάσει στο ποτήρι μας.
 
Ευκολία αναγνώρισης: 3/5
 
 
Γενικά δώστε λίγο χρόνο στο κρασί να «αναπνεύσει». Κάποια κρασιά είναι εμφανώς ελαττωματικά ενώ άλλα μπορεί να είναι απλά «κλειστά» και να θέλουν λίγο παραπάνω χρόνο πριν ανοιχτούν αρωματικά.
 
Σε περίπτωση που διαπιστώσετε μια ελαττωματική φιάλη σε εστιατόριο ή μπαρ, μη διστάσετε να το πείτε. Το κατάστημα υποχρεούται να σας την αντικαταστήσει σε περίπτωση που πραγματικά είναι.
Πηγή: ProNews